جستجو کردن
Close this search box.

عادت شنیداری 1 (موسیقی کجای زندگی ماست؟)

 

تنها حواس پنج گانه در انسان که به هیچ عنوان تحت کنترل آدمی عمل نمیکند گوش میباشد؛ چرا که هر یک از حس های آدمی به دلخواه او قابلیت انجام یا عدم انجام فعلی را دارا هستند اما وقتی به گوش میرسیم متوجه میشویم که امکان عدم شنیدن را نداریم و آدمی به ناچار محکوم به شنیدن میباشد.

اما جالب اینجاست که با این همه حساسیت در این حس ما کمتر به آموزش آن میپردازیم.

گوش مانند تمامی اندام ما نیازمند آموزش میباشد و همانطور که ما به فرزندانمان آموزش افعال شایسته و مورد نیاز را میدهیم یا عدم استفاده از افعالی را گوشزد میکنیم،میبایستی برای تکنیک شنوایی فرزندانمان کوشا باشیم.برای مثال همانطور که به فرزند خود اطلاعاتی در مورد اعمال شایسته یا نگاه کردن و یا چگونه صحبت کردن میدهیم، حال باید به او یاد دهیم که کی و کجا چه موسیقی ای می تواند بشنود

شاید این کار هنوز در فهرست آموزش های ما جای خودش را پیدا نکرده اما باید بدانیم تاثیر شنیده های ما بر احساسات و اعصاب انسان در دراز مدت ممکن است حتی در تصمیم گیری های آن شخص نمود پیدا کند.

انتخاب هر موسیقی برای شنیدن برای سنین مختلف باید تفاوت کند و باید توجه داشته باشیم که مانند هر فعلی خواستن فرزند در کودکی مهم نیست؛ چیزی که اهمیت دارد بایدها و نبایدها از سوی یک فرد متخصص میباشد؛ چرا که فعل خواستن از عادت سر چشمه میگیرد و تا زمانی که از سیستماتیک شدن عادات فرزندمان اطمینان کافی را کسب نکرده ایم اجازه رها کردن او را نداریم.

حال باید بدانیم که آموزش شنیدن مانند شنا کردن فعلیست دارای مراتب متعدد.

اولین مرحله آن ایجاد فضای منسجم و سالم در منزل توسط والدین میباشد، به گونه ای که والدین در ارتباط باید از شنیدن صداهایی(به اصطلاح موسیقی) که در آن فشردگی در اصوات و کلمات بی معنی و زشت استفاده شده دوری کنند.

مراحل بعدی ایجاد فضای موسیقایی مناسب در هر یک از بازی های کودک یا هر یک از تفریحات و افعال جدی یا غیر جدی فرزند، اعم از مطالعه و ورزش کردن و…

باید حتما به فرزند آموزش داد که شنیدن موسیقی می تواند وقت مخصوص به خودش را مانند تفریحاتی شبیه به نقاشی کشیدن یا ورزش کردن و یا ….داشته باشد که این امر هم بدون کمک والدین امکان پذیر نیست.

در هر مکانی و زمانی موسیقی ای مورد نیاز متفاوت میباشد. برای مثال موسیقی در ماشین با موسیقی در ورزش و در جشن ها و هنگام مطالعه حتما باید تفاوت داشته باشد یعنی شما نمی توانید همان موسیقی ای که در جشن ها گوش میدهید را در زمان مطالعه بشنوید! این خود یک ناهنجاری محسوب میشود.

اگر بخواهیم به صورت بسیار ساده چگونگی انتخاب موسیقی خوب را یاد بگیریم، می توانیم از پارامترهای زیر استفاده کنیم:

  1. انتخاب موسیقی با سرعت متناسب با فعلی که انجام میدهیم(یعنی هر چقدر فعل ما activity بیشتر دارد ما اجازه داریم از موسیقی هایی با سرعت بالاتر استفاده کنیم و بلعکس)
  2. موسیقی در حین رانندگی باید از تشنج کم کرده و همین طور باید به گونه ای باشد که ایجاد خواب آلودگی نکند.
  3. در زمان مخصوص به شنیدن موسیقی می توانیم اگر آن موسیقی با کلام بود، ابتدا کلام یا شعر آن را از موسیقی جدا کرده و ابتدا متن را بدون موسیقی بخوانیم و به معنادار بودن یا نبودن آن پی ببریم و بعد بدون متن موسیقی را زمزمه کنیم و به غنی بودن موسیقی آن پی ببریم و پس از آن شروع به شنیدن فایل کامل آن کنیم.
  4. خود را به شنیدن موسیقی بدون کلام عادت بدیم. چرا که موسیقی صرف مانند کتابی میماند که اجازه تفسیر شخصیت ها را به خواننده آن کتاب میدهد اما موسیقی باکلام مانند فیلم شخصیت ها از قبل معین شده و شما ناچار به پذیرفتن آن شخصیت ها میباشید پس در زمان مخصوص به شنیدن موسیقی، شنیدن موسیقی بدون کلام یا همان موسیقی صرف توصیه میشود.
  5. هر وقت موسیقی ای را شنیدید، بعد از چندبار از شنیدن آن وقفه ای بدهیم و بعد روزها دوباره آن موسیقی را بشنویم تا از احساسمان راجع به آن اطمینان حاصل کنیم.
  6. در نکته آخر یادمان باشد موسیقی هم مانند علم های دیگر، برای آموزش استفاده از آن، بسیار مهم است که از گذشته شروع کنیم و بعد به حال برسیم. پس شنیدن موسیقی های هر چقدر قدیمی نسبت به زمان شما توصیه میشود.

ادامه این مقاله در پست بعدی…

 

نویسنده: سینا علم